دین زدگی اشکال ساختار آموزش رسمی است
تاریخ انتشار: ۱ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۵۱۸۴۰
به گزارش صدای ایران،عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: از وزارتخانه‌هایی که حکومت خیلی نسبت به آن حساس است، وزارتخانه‌های آموزش و پرورش و علوم است. آن اندازه که نسبت به وجود یک گزاره یا عکس در کتاب‌های درسی یا یک جمله از فلان آموزگار یا استاد دانشگاه حساس هستند و برافروخته می‌شوند و خود را برای مخالفت با چنین گزاره‌ای بسیج می‌کنند، ولی در برابر فقر و فلاکت و تبعیض گسترده چنین حساسیتی ندارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تصوری ساده‌انگارانه دارند که گویی با یک جمله یا یک عکس ایمان و امان مردم به باد می‌رود و باید مومنین را برای مقابله با آن به میدان آورند. ۴۴ سال است که از این وضعیت می‌گذرد، اکنون ببینیم نتیجه آن چیست؟ چند روز پیش با یکی از فارغ‌التحصیلان اخیر دانشگاه اصلی کشور صحبت می‌کردم، یک کلمه عربی که در فارسی هم به کار برده می‌شود استفاده کردم. او معنی آن را پرسید که تعجب کردم.
پرسیدم مگر عربی در دبیرستان نخوانده‌ای؟ این کلمه در درس عربی خیلی تکرار شده، تو هم که دانش‌آموز خوبی بودی و نمرات عربی تو هم خوب بود، چرا نمی‌دانی؟ کم‌کم صحبت ادامه پیدا کرد، دیدم نه تنها با عربی آشنا نیست، درحالی که انگلیسی را روان صحبت می‌کند، بلکه از گزاره‌های درس دینی هم بی‌اطلاع است، با اینکه از کلاس ابتدایی تحت آموزش دینی و قرآن هستند. انصافا اگر کسی بخواهد الان به عربی، دینی و اجتماعی او نمره دهد، در حد ۴ و ۵ بود، درحالی که درس‌های دیگر را به خوبی می‌دانست. بی‌اطلاعی او از آموزه‌های دینی مدرسه مرا به ۵۰ سال پیش برد.
زمانی که دانش‌آموزان مذهبی با علاقه و حتی هزینه شخصی در بیرون مدرسه مشغول فراگیری آموزه‌های دینی و قرآن و عربی بودند، ولی همزمان علاقه چندانی به آموزش دینی مدرسه نداشتند. هر چند آموزه‌های آن نیز خوب و متعارف و قطعا از حالا بهتر بود. پس چرا آنان از درس دینی استقبال نمی‌کردند، ولی بیرون از مدرسه همین آموزه‌ها را دنبال می‌کردند؟ علت این است که دین ربطی به آموزش ندارد. نه اینکه آموزش آن بد است، ولی مقدم بر آموزش، چیز‌های دیگری لازم است.
حتی در زمینه آموزش هم کسی حاضر نیست برای نمره گرفتن آن را آموزش ببیند. به همین علت است که این دانش‌آموزان نه تنها هیچ یک از آموزه‌های دینی را یاد نگرفته‌اند، بلکه به لحاظ عملی نیز ملتزم به رفتار‌های موردنظر این آموزه‌ها نیستند و به کلی بیگانه با مناسک و عقاید مذهبی هستند.
چندی پیش با چند نفر از هم‌نسلی‌های خود از وضعیت فرزندان یا نوه‌ها در خانواده‌ها صحبت می‌کردیم، تقریبا اکثریت قریب به اتفاق که از خانواده‌های مذهبی، جبهه‌ای و متشرع و حتی بعضا روحانی بودند، اذعان می‌کردند که اکثریت نسل‌های دوم و سوم که تمام آموزش خود را در این نظام گرفته‌اند، بیگانه با مذهب و مناسک و عقاید و ارزش‌های رسمی آن هستند. البته همگی اذعان داشتند که آنان به لحاظ اخلاقی و رفتاری در حد خوب و حتی بالا هستند ولی وجود این ویژگی‌های اخلاقی خوب را مستلزم مذهبی بودن نمی‌دانند.
تقریبا همگی اتفاق‌نظر داشتند که یکی از علل آن دین‌زدگی آموزش رسمی است، آن‌هم دینی سطحی و غیرمرتبط با زندگی و اخلاق. همچنین دین‌زدگی رسانه است که بسیاری را از آن فراری داده است. دینی سطحی و غیرمرتبط با اخلاق و معنویت، دینِ قدرت و سیاست‌زده، آلوده به امور غیردینی و در کنار این‌ها وجود مروجانی به نام دین که با ذکر حوادث عجیب و غریب و خواب‌های ساختگی و اینگونه امور، سعی در فریب و جلب مخاطبان خود دارند. گفتاری که توهین به شعور مخاطب است و موجب وهن و آبروریزی دین است و متولیان دین هم در برابر آن سکوت می‌کنند.
اگر همه این‌ها را در کنار عملکرد و کارایی حکومتی به نام دین بگذارید، وضعیت موجود دینداری نزد جوانان غیرطبیعی نیست. علی‌رغم این از آن جوان فارغ‌التحصیل پرسیدم، وضعیت تو درباره درس دینی را می‌فهمم، ولی تو که به زبان علاقه داری چرا عربی را یاد نگرفتی؟ گفت که در پشت جلد کتاب عربی نوشته بود که عربی زبان قرآن و دین ما است. ظاهرا از کل کتاب عربی همین جمله به یادش مانده بود. معتقد بود که این نحوه تعلیم زبان برای حوزه است و نه مدرسه. مدرسه زبان را به عنوان زبان می‌خواند، طبعا برای خواندن قرآن هم بسیار خوب است. محتوایی که از زبان عربی آموزش می‌دهند دینی است. در واقع آموزش دین به زبان عربی است.
اگر سیاست رسمی در تدریس تعلیمات دینی، در زبان عربی هم ادامه پیدا کند، نتیجه همین است. آیا سیاست‌گذاران آموزشی کشور از این وضع درس خواهند گرفت؟ پیشنهاد می‌کنم که یک آزمون از دیپلمه‌ها انجام دهیم ببینیم که چقدر عربی و دینی بلدند و نمرات درسی آنها چقدر بوده؟ قطعا شکست خورده‌اید. هر چند شکست مساله اصلی نیست، اصرار بر این راه شکست‌خورده مساله اصلی است. این وضعیت مشت نمونه خروار همه سیاست‌های سال‌های گذشته است.
منبع: صدای ایران
کلیدواژه: عباس عبدی دین زدگی کتاب های درسی دانش آموزان آموزه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت sedayiran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صدای ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۵۱۸۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بعضی استانها مدرسه اوتیسم ندارند/ نحوه استخدام معلم در مدارس اوتیسم
حجت الله الماسی با بیان اینکه مدارس خاص اوتیسم جزو گروه مدارس آموزش و پرورش استثنایی هستند گفت: گروه‌های مختلف در سازمان استثنایی شامل کم توان ذهنی، ناشنوا، نابینا، معلول جسمی حرکتی هستند که اوتیسم جز یکی از این گروه‌هاست.
وی با بیان اینکه در مدارس اوتیسم دانش‌آموزان با اختلالات طیف اوتیسم تحصیل می کنند افزود: پایه‌های تحصیلی آن ها از پیش دبستانی تا متوسطه دوم و کار و دانش ویژه است؛ الگوی آموزشی در این مدارس از پیش دبستانی تا پایان دوره ابتدایی معمولاً آموزش انفرادی که در دنیا رایج است صورت می‌گیرد و کمتر کار گروهی و فعالیت گروهی انجام می‌شود.
رئیس سازمان آموزش‌وپرورش استثنایی حداکثر تراکم کلاس در مدارس اوتیسم را پنج نفر عنوان کرد و ادامه داد: در متوسطه اول و یا به عبارتی پیش حرفه‌ای و کار و دانش خاص با توجه به ویژگی‌های هر کدام از گروه‌های دانش آموزان با نیازهای ویژه در طیف اوتیسم، در گروه‌های کوچک آموزش‌های کلاسی ارائه می‌شود.
الماسی تفاوت این مدارس را با مدارس عادی اینگونه توضیح داد: در این مدارس سعی می‌کنیم متناسب با نیاز دانش‌آموزان طیف اوتیسم که عموما به ارتباط نداشتن و تعامل با محیط و عدم توجه دچار هستند، مناسب سازی لازم انجام شود به عنوان مثال نور در چنین مدارسی باید خاص باشد.
وی با بیان اینکه طیف اوتیسم در سه سطح خیلی شدید، شدید و خفیف تعریف می‌شود گفت: میزان آموزش‌ها با توجه به شدت معلولیت انجام می‌شود. در آموزش با نیازهای ویژه در طیف اوتیسم بیشتر تمرکز بر ارائه محتوای دیداری و تصاویر است و کمتر متن و سایر رسانه‌های دیگر اهمیت دارند.
رئیس سازمان آموزش‌وپرورش استثنایی تعداد دانش آموزان با اختلالات اوتیسم در کشور که در مدارس استثنایی تحصیل می‌کنند را حدود ۳۵۰۰ نفر عنوان کرد و افزود: حدود ۳۵۰ نفر طیف اوتیسم با شدت کم یا خفیف در مدارس عادی مشغول به تحصیل هستند.
الماسی با بیان اینکه در کشور ما ۳۵ مدرسه خاص اوتیسم وجود دارد اظهار کرد: در استان‌های مختلف گاه بیشتر از یک مدرسه وجود دارد و بعضی استانها مدرسه ندارند.
منبع: خبرگزاری ایسنا
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»